Ervaring van Anoniem
Toen ik 34 jaar was kreeg ik voor het eerst een burn-out. Mijn drukke bestaan als werkende man, met twee jonge kinderen en daarnaast een studie werd mij teveel. Ik heb lang doorgelopen zonder hulp te vragen, ik had zogezegd wat overtuigingen die mij niet hielpen. Ik had nooit kritisch gekeken naar hoe ik mijn leven had ingericht, ik zei nooit nee als iemand mij iets vroeg.
Na de middelbare school ben ik meteen gaan werken en op jonge leeftijd werd ik onverwachts vader. De zorg voor mijn gezin was altijd mijn prioriteit en de zorg voor mijzelf werd minder. Toen ik mijn burn-out kreeg ben ik op advies van een vriend, die bekend was met Els, bij haar een aantal keren op gesprek geweest.
Zij heeft met mij structuur aangebracht in de chaos die ik toen in mijn hoofd ervoer. Praktische oplossingen, en overzichtelijkheid waren voor mij de sleutelwoorden tijdens mijn gesprekken met Els. Ze is uitzonderlijk goed in luisteren en kon mij altijd helpen om te ontdekken wat er in mijn leven niet werkte. Daarnaast heb ik haar aanwezigheid als warm en zorgzaam ervaren.
Inmiddels is het vier jaar geleden en heb ik mijn leven op de rit.